Alle digitale pianofabrikanten hebben sinds de jaren 80 gekozen om digitale piano’s te produceren op basis van de sampling techniek. Elk merk gebruikte een andere naam, zoals "Harmonic Imaging", "Wave Synthesis" of "Advanced Wave Memory" maar de basis was steeds dezelfde. Simpel gezegd maakt de samplingtechnologie gebruik van microfoons om korte opnames te maken van akoestische piano's (die "samples" worden genoemd) om ze af te spelen in een digitale piano. Duurdere digitale piano's hadden 88-noten samples (wat betekent dat de fabrikant opnames maakte van elke noot op de akoestische piano), terwijl minder dure instrumenten elke 4-5 noten samples maakten en dan softwarematig transponeerden om het klavier zo te vervolledigen, wat de nodige artefacten met zich meebracht.
Naarmate de technologie (en het vereiste geheugen) verbeterde, voegden fabrikanten meer samples aan de mix toe in een poging om toonveranderingen binnen de piano vast te leggen als toetsen met meer kracht werden bespeeld, als de pedalen werden gebruikt en, als meer noten zich vermengden tijdens de uitvoering. Het leek erop dat sampling de weg van de toekomst was...